Op het dak van het gemeentehuis
Las Fallas (spreek uit: Fajas) is een Spaans feest met 8 eeuwen traditie. Afgelopen week was ik daar met een groep (ex)-studenten Spaans uit Utrecht. Ik heb een fantastische week gehad met een hele fijne groep mensen! Lees verder
12 druiven
In Spanje eten we op Oudejaarsavond 12 druiven. Als de klokken luiden eten we bij iedere slag een druif. Waar komt die traditie vandaan? Toen ik vroeg of het een oude traditie was zei mijn vader ´Dat doen we ons hele leven al´. Maar toen ik daarna vroeg of hij het als kleine jongen deed zei hij: ´Nee, tuurlijk niet´. Daar werd ik niet veel wijzer van, gelukkig hebben we Wikipedia.
De Spaanse variant vertelt dat het eten van druiven een relatief jonge traditie is. Vanaf ongeveer 1900 zijn de eerste geschreven bronnen te vinden. Daarna werd deze traditie bevorderd door wijnboeren, die hun producten wilden promoten.
Inmiddels eten we niet alleen in Spanje 12 druiven, maar ook in Italië en Zuid-Amerika. Bijgelovig als we zijn moeten alle druiven precies op het juiste moment in de mond worden gestopt. Gebeurt dat niet, dan hebben we de maand waar de druif voor staat pech.
Wie liever geen 12 druiven eet, mag trouwens ook 12 slokjes cava drinken. Met druiven of oliebollen: ik wens iedereen een heel mooi 2013!
Ik kom uit Gran Canaria en ik ben altijd met kerst op mijn geboorte-eiland. Is kerst op de Canarische eilanden anders dan in Nederland? Ik heb slechts 2 keer met kerst in Nederland geweest, dus heel goed vergelijken kan ik niet. Toch zijn er een paar duidelijke verschillen. Het belangrijkste verschil is het weer. Vandaag was het bijvoorbeeld 25 graden, lekker strandweer. Het zeewater is aan de frisse kant, een graad of 19. De temperatuur heeft invloed op wat je kunt doen. Als het regent of sneeuwt blijven mensen vaker en langer binnen. Bij ´zomerse´ temperaturen is dat anders.
Op 24 december viert men kerstavond. De kerk is niet meer zo populair, maar iedereen eet thuis. Wat er op het menu staat? Dat is per streek misschien anders, maar hier op Gran Canaria Baifo. Dat is gestoofde jonge geit. Best zielig, maar ook erg lekker. Als je ervan houdt. Na het eten gaan de jongereren (zo tot een jaar of 70) uit. Er zijn tijdens kerst namelijk veel feesten of mensen houden zelf een feest op het strand of thuis in de garage. Op eerste kerstdag is er niet zoveel bijzonders. Net als in Nederland houdt de koning (wij hebben een man) een praatje over de toestand van het land. Helaas is dat de laatste jaren niet zo´n vrolijk praatje, het gaat in Spanje niet zo goed. Daarbij komt dat de familie van de koning negatief in het nieuws kwam vanwege een fraudezaak en hij zelf op olifantenjacht ging.
Alhoewel steeds meer cadeaus worden gegeven op kerstavond, zijn de meeste cadeau´s in Spanje toch op 6 januari. Dat is Driekoningen. Wat Sinterklaas is in Nederland, dat is 3 koningen voor de Spaanse kinderen. Tot zover het blog over kerst in Spanje. Ik ben vast nog wel wat vergeten, aanvullingen zijn welkom op de reacties hieronder.
Vrolijk kerstfeest gewenst en hopelijk tot ziens in 2013!
India Martínez
India Martínez is op dit moment erg populair. Zij steekt klassieke stijlen als de flamenco in een modern jasje. Haar Andalusische stemgeluid past daar natuurlijk mooi bij. Ze werd geboren in Córdoba maar vertrok op 11-jarige leeftijd naar Almería. Als kind werd zij al een lokale ster, nu is ze bekend in heel Spanje.
Haar stijl lijkt op wat Pablo Alborán doet. Pablo is razend populair bij de meisjes, India heeft ook een hoop mannelijke fans.
Wat vind jij deze moderne flamencovarianten?
Spaanse stier
We horen in Nederland weinig over Spanje als het gaat om afscheidingsbewegingen Toch zijn er binnenkort verkiezingen die een opmaat kunnen zijn voor onafhankelijkheid van Catalonië Dat roept de vraag op: hoe Spaans is Spanje eigenlijk? Net zoals dé Nederlander niet bestaat, bestaat er ook geen typische Spanjaard. In het algemeen kun je wel zeggen dat veel Spanjaarden een grotere binding hebben met hun regio.
Dat merk je in de eerste plaats aan de taal. Veel Spanjaarden spreken naast het officiële Spaans een andere taal. Denk maar aan het Baskisch, Catalaans, Gallisch of Valenciaans. En dan zijn er ook nog grote regionale verschillen. Op de Canarische eilanden gebruiken we bijvoorbeeld geen ‘jullie’ (=vosotros), maar gebruiken we het meervoud van u (ustedes). Maar het is niet alleen de taal dat belangrijk is voor de vorming van een identiteit.
Het heeft ook te maken met de geschiedenis van het land. Dictator Franco regeerde in Spanje tot 1975 met harde hand. Hij onderdrukte de minderheden zoals de Basken en Catalanen. Hij wilde één sterke Spaanse staat maken. Aan dat recente verleden denken veel mensen met angst terug, al heeft een kleiner deel ook weemoed naar die ‘goede oude tijd’. Na Franco gaf men veel macht aan de autonome deelstaten, die mogen in grote mate hun eigen beleid bepalen.
Dat heeft voordelen, zoals blijkt uit de bevordering van regionale talen, gebruiken en feesten. Maar het heeft ook nadelen, Spanje is veel geld kwijt aan bureaucratische rompslomp. Terug naar de vraag: hoe Spaans is Spanje eigenlijk? Gezien alle verschillen is het eigenlijk een wonder dat het al 37 jaar goed gaat. Dat kwam door 2 dingen in het bijzonder. 1. economische voorspoed en 2. sportieve successen.
Voor veel Spanjaarden waren de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona (en dus niet in Madrid!), een definitieve afrekening met het vervelende verleden. Spanje hoorde er bij. Het was in 1976 democratisch geworden, tien jaar later trad Spanje toe tot de EU en in 1992 vierde het sportieve successen bij fantastische Spelen. De voetbalsuccessen van 2006 maakten het feest compleet: meer Spanjaarden voelden zich Spaans dan ooit.
En toen kwam de crisis van 2008. Sindsdien boeken de voetballers nog wel overwinningen, maar het plezier bij de bevolking is minder. Mensen maken zich zorgen en vrezen voor hun baan. Niet gek, als 1 op de 4 volwassenen geen werk heeft. Daarbij komt dat nu de conservatieve Partido Popular aan de macht is. De Spaanse onderwijsminister stelde dat hij van de Catalaanse kinderen Spanjaarden wil maken. Net als Franco. Dat viel niet in goede aarde bij de Catalanen.
In oktober wonnen de Baskische nationalisten (een verbond van links en rechts) de verkiezingen. In november gaan de Catalanen naar de stembus: de verwachting is dat de traditionele landelijke partijen worden weggevaagd. En dan? Dan gaan de partijen het volk per referendum vragen wat ze willen. De peilingen wijzen nu op een meerderheid die voor afscheiding is.
Betekent dit het einde van eenheidsstaat Spanje?
Uitzicht appartement
Cursisten die bij mij Spaans leren hebben allemaal een ander doel. Sommige zien het als een uitdaging, anderen vinden het gezellig uitje en weer anderen hebben een specifiek doel. Ik heb in de loop der jaren veel studenten gehad die gaan emigreren. Cursisten die gaan emigreren naar een Spaanstalig land zijn doorgaans zeer gemotiveerd. Ze willen er alles aan doen om goed voorbereid te zijn in hun nieuwe land.
Wandelen en wijn drinken
Als ik kijk naar programma’s als ‘Het roer om’, dan vind ik het onbegrijpelijk dat mensen gaan emigreren zonder dat zij de taal spreken. Zelf heb ik 10 jaar geleden ook direct Nederlands geleerd, je wilt toch kunnen communiceren met mensen uit je nieuwe omgeving? Nienke Sweers heeft bij mij een cursus Spaans gevolgd. Zij sprak al goed Spaans, maar wilde haar Spaans perfectioneren. Inmiddels werkt en woont ze in Spanje.
buitensport
Normaal maak ik geen reclame op mijn blog, maar voor haar maak ik graag een uitzondering. In Nederland werkte ze in de verslavingszorg, maar nu maakt ze het gasten in de Spaans Pyreneeën naar de zin. Vooral de spannende buitenactiviteiten zien er geweldig uit op haar mooie site. De omgeving ziet er eveneens prachtig uit: bergen, meren en wijngaarden. Je kunt er, eventueel onder begeleiding, motorrijden, raften, mountainbiken en nog veel meer. Dus voor iedereen met vakantieplannen: bezoek haar site!
En voor iedereen die gaat emigreren naar een Spaanstalig land: leer Spaans!
O.L.V. van de pijnboom
Bijna is het weer zover, het grootste feest van de beschermheilige van Gran Canaria. Op 8 september lopen duizenden pelgrims van Las Palmas naar Teror. De patrones van Gran Canaria heet vrij vertaald ‘Onze Lieve Vrouwe van de pijnboom’. De klim is niet alleen lang, maar ook heel stijl. Op iedere plek van het eiland is het een feestdag, maar het epicentrum van de feestelijkheden is de religieuze hoofdstad Teror.
chorizo de teror
De stad is een van de mooist bewaarde stadjes van het eiland. De Canarische houten balkonnen zijn in veel huizen te zien. Sommige huizen dateren van de 16e-eeuw. Niet alleen de architectuur is fraai, het stadje is ook bekend om lekkere kazen en worsten. De bekendste is de befaamde ‘chorizo de Teror’. Op de hele archipel is deze te krijgen, lekker pittig!
Terug naar de feestdag. Als de gebeden van mensen zijn uitgekomen, lopen mensen uit dank de pelgrimstocht van de hoofdstad naar Teror. Daar aangekomen staan er boeren uit alle delen van de archipel. In kelderdracht verkopen zij eten en drinken. Ben je van plan om een keer te gaan naar deze of een andere romeria? Als je niet over de juiste outfit beschikt, val je als toerist natuurlijk extra op. Net als bij tijdens carnaval, gaat vrijwel iedereen verkleed.
Drinken, muziek en dans hoort er natuurlijk bij. Hieronder een historisch filmpje uit 1974. Nederlands gesproken, uit de tijd dat dictator Franco het nog voor het zeggen had.
Reuzemango!
In Spanje mis ik soms Nederlands voedsel als verse melk, vla of yoghurt. Terug in Nederland is het net andersom, dan kan ik verlangen naar vers fruit. Natuurlijk, een Hollands appeltje of peertje is ook niet te versmaden. Maar wat ik echt lekker vind is hier op fruitgebied niet te krijgen. De geïmporteerde mango’s lijken qua vorm, smaak en afmeting in niets op de Canarische variant.
Zelf koop ik mijn fruit op de Canarische Eilanden het liefst op de markt. Niet alleen is het goedkoper, je weet ook zeker dat het uit de eigen regio komt. In Nederland zouden ze het ‘biologisch’ noemen. De mango’s hebben de grootte van een bescheiden voetbal en je vindt watermeloenen zo groot als skippyballen. Op de Canarische eilanden heerst een subtropisch klimaat, dus je treft er ook ander fruit aan dan in de Lage Landen. Sinaasappelen, druiven, mango’s, papaya’s, dat zijn de producten van deze archipel. Niet allemaal oorspronkelijk, wel allemaal erg lekker.
Een grappig weetje: men maakt onderscheid tussen bananen en platano’s, maar ook tussen bijvoorbeeld mango’s en manga’s. De manga’s zijn groter en er is volgens de fruitkenners ook een smaakverschil. Simpel gezegd: hoe kleiner hoe zoeter. Verder houd ik erg van tuno’s. Dat is de zoete vrucht van een cactus. Erg fris, fruitig en gezond. Wel uitkijken bij het schoonmaken, want de schil heeft haakjes die behoorlijk kunnen prikken in je huid.
Tuno of Tuna?
De schil kun je het beste met mes en vork te lijf gaan. Snijd de kop en kont van de vrucht, dan haal je ‘het jasje’ er makkelijk vanaf. Je ziet ook veel mensen langs de weg deze cactussen voor ‘een prikkie’ verkopen. Waar we op de Canarische eilanden ‘tuno’ zeggen, daar rept de rest van de Spaanstalige wereld trouwens van ‘tuna’. Volgens Wikipedia worden ze vooral in Mexico veel gegeten.
Eet smakelijk / Buen provecho!